verkrijger

Verkrijger is een term uit het Nederlandse recht die verwijst naar een natuurlijk persoon of een rechtspersoon die een recht of titel verkrijgt. Dit kan gebeuren door een rechtshandeling, zoals koop, schenking, ruil of langlopende huurovereenkomsten, maar ook krachtens de wet, bijvoorbeeld bij erfopvolging of door verjaring in bepaalde gevallen. Een verkrijger krijgt daarmee de bevoegdheid om over het betreffende recht of het betreffende goed te beschikken of erop te handelen, afhankelijk van de aard van de rechten.

In het goederenrecht wordt de verkrijger vaak onderscheiden van de bezitter, omdat de verkrijger een recht of titel heeft verworven naast of in plaats van de oorspronkelijke drager. De precieze werking van de verkrijging hangt af van het type recht (bijvoorbeeld eigendom, recht van vruchtgebruik, of vorderingsrechten) en van de inhoud van de titel. Bij roerende zaken kan de verkrijging bijvoorbeeld afhangen van een geldig titelbewijs en van de goede trouw van de verkrijger, afhankelijk van de regelgeving.

De term wordt in diverse takken van het recht gebruikt, waaronder contractrecht en vermogensrecht, en kan bijvoorbeeld slaan op de verkrijging van aandelen in een vennootschap, of op de verkrijging van vorderingsrechten. Een verkrijger kan zowel een individu als een rechtspersoon zijn. De begripsomschrijving is afhankelijk van de context en de relevante wet- en jurisprudentie, maar in alle gevallen gaat het om iemand die een recht of eigendom daadwerkelijk krijgt door een juridische handeling of door wettelijk voorschrift.