verbrandsprodukten

Verbrandingsproducten zijn de chemische stoffen die ontstaan bij de verbranding van brandstoffen in aanwezigheid van zuurstof. Ze bestaan uit kooldioxide (CO2), koolmonoxide (CO), waterdamp en stikstofoxiden (NOx), zwaveloxiden (SOx) en vluchtige organische stoffen (VOS). Daarnaast komen vaste en vloeibare deeltjes vrij, zoals roet en fijn stof (PM10/PM2,5). De exacte samenstelling hangt af van de gebruikte brandstof (aardgas, olie, kolen, biomassa) en de verbrandingsefficiëntie; bij volledige verbranding overheerst CO2 en H2O, bij onvolledige verbranding kunnen CO en roet domineren.

Bronnen omvatten transport (auto’s, vrachtwagens en vliegtuigen), elektriciteits- en warmteopwekking, industriële processen en open verbranding van biomassa. Verbrandingsproducten hebben significante milieueffecten: CO2 draagt bij aan klimaatverandering; CO, NOx en SO2 beïnvloeden luchtkwaliteit en kunnen gezondheidsproblemen veroorzaken; PM brengt cardiovasculaire en longproblemen met zich mee. NOx speelt ook een rol bij vorming van ozon en smog.

Beleid en technologie gericht op reductie omvatten emissienormen en regelgeving die maximale uitstootniveaus vaststellen, en emissiecontroleapparatuur zoals katalytische converters, roetfilters, NOx-reductiesystemen en rookgaszuivering. Monitoring gebeurt via meetpunten en emissiefactoren; berekeningen voor g/kWh of mg/m3 worden gebruikt om de prestaties te evalueren. Verbrandingsproducten blijven een centraal onderwerp in energiebeleid, volksgezondheid en klimaatvraagstukken, terwijl ontwikkelingen in schone verbranding en alternatieve brandstoffen de emissies proberen te verkleinen.