varkenshouderij

Varkenshouderij is het agrarische bedrijfssegment dat zich richt op het fokken, opfokken en produceren van varkens voor vlees. Het omvat zowel fokbedrijven als vleesproducerende bedrijven en kent diverse bedrijfsmodellen. Typische vormen zijn farrow-to-finish, waarbij zeugen, jongen en vleesvarkens op één bedrijf worden gehouden, en farrow-to-feeder, waarbij jonge varkens aan slachterijen of grotere vleesvarkensbedrijven worden geleverd.

Management en dierenwelzijn: Varkens krijgen verzorging op gebied van voeding, gezondheid en bioveiligheid. Voedingsprogramma’s zijn afgestemd op leeftijd en gewicht en op genetische achtergrond. Huisvesting varieert van traditionele stallen met vloeren en stro tot groepshuisvesting die meer bewegingsruimte biedt. Om tegemoet te komen aan dierenwelzijnsverwachtingen en regelgeving worden systemen onderzocht die minder beperkend zijn voor zeugen en hun worpen, en die meer ruimte en interactie mogelijk maken.

Milieu en duurzaamheid: De sector produceert aanzienlijk aan mest, wat aandacht vraagt voor lucht- en waterkwaliteit. Mestopslag, vergisting en nutriëntenbeheer zijn gangbare maatregelen, evenals inspanningen om emissies te verminderen en de milieu-impact te beperken.

Regelgeving en economie: De varkenshouderij speelt een belangrijke rol in voedselvoorziening en export in meerdere regio’s. Ze valt onder nationale en EU-regelgeving op het gebied van dierenwelzijn, diergezondheid, voedselveiligheid en milieu, en wordt ondersteund door beleidsmaatregelen en marktprikkels.