uitwasemingen

Uitwasemingen is het vrijmaken van gassen uit materialen door desorptie en diffusie, vaak onder vacuüm of bij verhitting, maar ook langzaam bij kamertemperatuur. Het begrip wordt veel gebruikt in vakgebieden zoals vacuümtechnologie, materialenonderzoek en bouw- en interieurtoepassingen. Uitwasemingen kunnen de kwaliteit van een vacuümomgeving beïnvloeden en de zuiverheid van oppervlakken aantasten.

De oorzaken en mechanismen van uitwasemingen omvatten onder meer desorptie van moleculen die aan het oppervlak of in de bulk van een materiaal vastzitten, diffusie van vluchtige stoffen naar het oppervlak, thermische afbraak van organische bindmiddelen, en permeatie door polymeren. Veel voorkomende uitstoot omvat waterdamp, waterstof en koolwaterstoffen, evenals oplosmiddelen uit lijmen, coatings en vetten. De mate van uitwasemen hangt af van materiaalsoort, geschiedenis (zoals eerdere verhitting) en omgevingstemperatuur en druk.

In vacuümtechnologie en semiconductorfabricage kan uitwaseming de basisklimaat van het systeem verhogen, oppervlakken contamineren en meetresultaten of procesprestaties verstoren. In gebouwen en woningen dragen uitwasemingen bij aan VOC-emissies van producten zoals verf, lijmen en meubels, wat de binnenluchtkwaliteit beïnvloedt. Het meten van uitwasemingsraten is gebruikelijk bij kwaliteitscontrole en stratificatie van vacuümapparatuur en bouwmaterialen.

Beheer van uitwasemingen omvat bake-out en voorbehandeling van onderdelen, het kiezen van materialen met lage uitwasemingskenmerken, grondige reiniging en conditionering, en in de bouw ventilatie en selectie van lage-emissiematerialen.