uitlaatklep

Uitlaatklep is een klep die de afvoer van vloeistoffen of gassen uit een verbrandingskamer naar de buitenwereld regelt. De term wordt in het dagelijks taalgebruik vooral gebruikt voor de uitlaatklep van verbrandingsmotoren, maar kan in bredere zin ook verwijzen naar een ventiel of klep in andere systemen waaruit gas of vloeistof verlaten wordt.

In een interne verbrandingsmotor opent de uitlaatklep na de verbranding om de ontstane uitlaatgassen uit de cilinder naar het uitlaatsysteem te laten vloeien tijdens de uitlaatslag. Vaak staan er twee hoofdkleppen per cilinder: de inlaatklep en de uitlaatklep. De klep wordt bediend door een klepasketting via de nokkenas en een veersysteem, of via direct aangedreven klepmaden. De timing van openen en sluiten is cruciaal voor efficiëntie, vermogen en emissies; moderne motoren gebruiken vaak variabele kleptiming en -lift.

Materiaal en constructie zijn gericht op hoge temperaturen en slijtage door hete uitlaatgassen. Uitlaatkleppen bestaan meestal uit hittebestendige staalsoorten, met mogelijk koelconstructies zoals een holle stengel die naalden of natrium bevat voor betere warmteafvoer. In hoge-prestatie- of zware-levensduurtoepassingen kunnen ook geavanceerde legeringen worden toegepast. Onderhoud en juiste afstelling van de klep en klepzittingen zijn essentieel om klepbrand, klepstilstand of lekkage tegen te gaan.

Naast motoren kan de term uitlaatklep ook verwijzen naar een ventiel of damper in ventilatiesystemen of boilers, dat de afvoer van rook, damp of lucht regelt en handmatig of automatisch kan worden bediend.