tijdsgerichtheid
Tijdsgerichtheid is een begrip dat in de sociale wetenschappen en in het bijzonder in de organisatiekunde wordt gebruikt om de mate aan te duiden waarin tijdsaspecten doorslaggevend zijn voor denken en handelen. Het omvat hoe mensen waarden hechten aan punctualiteit, het vasthouden aan planningen en deadlines, en hoe kortetermijnbehoeften worden afgewogen tegen langeretermijndoelen. Vaak wordt tijdsgerichtheid gezien als een dimensie van tijdsoriëntatie, naast houdingen ten opzichte van het verleden, het heden en de toekomst.
In de praktijk betekent een hoge tijdsgerichtheid doorgaans een nadruk op strakke schema’s, duidelijke deadlines en
Meetmethoden variëren van zelfrapportagevragenlijsten tot observatie van gedragsindicatoren zoals tijdige afronding en naleving van schema’s, evenals
Toepassingsgebieden zijn onder meer projectmanagement, onderwijs, internationale teams en interculturele communicatie, waar verschillen in tijdsgerichtheid tot