tekengrootten

Tekengrootten is de hoogte van tekenfiguren in een lettertype, zoals letters en cijfers, zoals die op papier of op een scherm zichtbaar is. In typografie verwijst de tekengrootte naar de nominale hoogte van de glyphs en wordt meestal uitgedrukt in punten (pt) in drukwerk of in pixels (px) en relatieve eenheden in digitale omgevingen. In veel systemen komt de tekengrootte overeen met de hoogte van de em-box van het lettertype, maar de feitelijke hoogte van individuele glyphs kan variëren afhankelijk van vorm en uitlijning.

In praktijk wordt de tekengrootte gebruikt om de leesbaarheid en hiërarchie te bepalen. Bij drukwerk worden vaak 9–11 pt gebruikt voor gewone hoofdtekst, 12 pt voor duidelijke leesbaarheid en 14–24 pt of meer voor koppen. In digitale toepassingen is 16 px vaak de basis voor lichaamstekst; koppen variëren doorgaans van ongeveer 20–32 px. In CSS bepaalt font-size de nominale hoogte van de weergegeven glyphs; 1em is gelijk aan de huidige font-size en 1pt is ongeveer 1.333 px bij standaard 96 dpi, waardoor 12 pt ≈ 16 px. Het hanteren van een typografische schaal (bijvoorbeeld stijghoogtes met een groeipercentage tussen 1.25 en 1.6) helpt bij het behouden van duidelijke hiërarchie.

Andere relevante concepten zijn optical sizing en display-varianten, die speciaal zijn ontworpen voor verschillende tekengroottes zonder verlies aan leesbaarheid. Tekengrootte werkt samen met regelafstand (leading) en lettertypekeuze om een leesbare en evenwichtige tekstpresentatie te creëren.