tegengekomen

Tegengekomen is de voltooide deelwoord van het Nederlandse werkwoord tegenkomen, wat betekent iemand of iets ontmoeten of tegen het lijf lopen, vaak bij toeval. Het kan verwijzen naar een persoon, maar ook naar een object, situatie of probleem dat men tegenkomt.

Etymologie en grammatica: Tegenkomen is een separabel werkwoord gevormd door tegen- (tegenover/tegen) en komen (to come). In de voltooide tijd wordt het werkwoord met het hulpwerkwoord zijn vervoegd en wordt het prefix tegen aan het eind van het participium geplaatst: ik ben haar tegengekomen. De onvoltooide verleden tijd is ik kwam haar tegen; het meervoud en andere personen volgen volgens de standaard vervoeging van komen.

Gebruik en betekenisnuances: Tegenkomen wordt breed gebruikt voor toevallige ontmoetingen en toevallige ontdekkingen, zowel concreet (iemand zien) als abstract (een probleem of obstakel tegenkomen). Het is neutraal van toon en komt veel voor in gesproken en geschreven taal. Synoniemen zijn onder meer ontmoeten (meer intentioneel) en tegen het lijf lopen.

Voorbeelden:

- Gisteren ben ik een oude vriend tegengekomen.

- Tijdens het onderzoek kwam men een onverwachte fout tegen.

- We kwamen haar toevallig tegen op het station.

Vergelijking en verwante vormen: Tegenkomen contrasteert met ontmoeten, dat vaker een doelgericht of gepland samenzijn impliceert. De vorm tegengekomen wordt vooral gebruikt wanneer men de handeling als voltooid beschouwt in samengestelde tijden.

Zie ook: ontmoeten, tegenrollen, botsen (in de zin van fysiek tegenkomen).