systeemstromen

Systeemstromen is een concept uit de systeem- en proceskunde dat verwijst naar de stromen die door een systeem bewegen. Tot deze stromen gerekend zijn onder andere materie (grondstoffen en goederen), energie, informatie en mensen. Systeemstromen verbinden componenten, processen en opslagpunten en bepalen hoe invoer zich omzet in uitvoer onder invloed van regels, limieten en feedback.

Om systeemstromen te analyseren worden modellen gebruikt die stromingen koppelen aan processen en voorraden, en die terugkoppelingen en vertragingen mogelijk maken. Bekende representaties zijn flow-diagrammen en proceskaarten, dataflow-diagrammen en in de systeemtheorie systemen met voorraden en stromingen (stock-and-flow). Feedbackloops en vertragingen helpen bij het verklaren van gedrag over tijd en veranderingen in de uitgangsvariabelen.

Toepassingsgebieden van systeemstromen liggen onder meer in productie en logistiek (waardestroomanalyse en supply chain management), IT- en informatiesystemen (gegevensstromen en integratie), gezondheidszorg, energie- en infrastructuurnetwerken en stedelijke planning. Door stromingen en verbindingen in kaart te brengen, krijgen onderzoekers en ontwerpers inzicht in knelpunten en mogelijkheden voor verbetering van prestaties, kosten en robuustheid.

Aanpak en methoden omvatten het definiëren van systeemgrenzen en interfaces, het inventariseren van relevante stromingen, het verzamelen van data over volumes en snelheden en het opzetten van simulaties of andere rekenmodellen. Het doel is om knelpunten te identificeren, processen te optimaliseren en betrouwbare beslissingen te ondersteunen. Belangrijke caveats zijn afhankelijkheid van data, vereenvoudigingen in modellen en de noodzaak van continue validatie.