supportmomenten

Supportmomenten is een term uit de bouwkunde die verwijst naar de buigmomenten die bij de ondersteuning van een constructieonderdeel optreden, zoals een ligger, kader of plaat. Deze momenten ontstaan door de belastingen, de geometrie en de wijze waarop de constructie aan de ondersteuning vastzit. Ze geven aan hoeveel rotatie of kringing de ondersteuning moet weerstaan en zijn een kernonderdeel van het ontwerp en de berekening van verbindingen en verankeringen.

Bij een eenvoudige, beweegbare ondersteuning is het moment bij de ondersteuning vaak nul, terwijl bij een vaste of deels vastgesloten ondersteuning een moment ontstaat die rotatie remt. In constructies met meerdere overspanningen of met continuïteit over meerdere steunpunten is de verdeling van supportmomenten afhankelijk van de mate van stijfheid en de onderlinge verbindingen. Dergelijke structuren zijn statisch ongelijkledig en vereisen compatibiliteitsregels om de momenten te bepalen.

Berekeningsmethoden voor supportmomenten omvatten onder meer de momentverdeling-methode (moment distribution), slope-deflection, stijfheidsmethode en eindige-elementenanalyse. Deze methoden helpen om de hogging-momenten (negatieve momenten bij de ondersteuningen) en de sagging-momenten (positieve momenten in het midden van span) te bepalen.

Praktisch is het bepalen van supportmomenten essentieel voor het ontwerp van verbindingen, verankeringen en de bewapening van beton of staal. Verkeerde inschattingen kunnen leiden tot onvoldoende stijfheid of te hoge belasting aan de verbindingen. In bouwcodes en ontwerprichtlijnen worden vaak normen gegeven voor het herkennen en controleren van deze momenten.