subarctisch

Subarctisch verwijst naar de subarctische zone en de bijbehorende klimaat- en ecosystemen die ten zuiden van de Arctische cirkel liggen. Het gebied vormt een overgangszone tussen de toendra en de gematigde klimaatzones. Kenmerkend zijn lange, strenge winters en korte, koele zomers. Neerslag is doorgaans matig en valt vaak als sneeuw in de winter en als regen in de zomer.

Geografisch strekt het subarctische gebied zich uit langs de randen van Noord-Amerika, Europa en Azië. In Noord-Amerika omvat het noordelijk Canada en delen van Alaska; in Eurazië liggen delen van Scandinavië, Finland en Rusland. De zone kent regionale variaties: kustgebieden kunnen milder zijn dan het continentale interieur, waar winters strenger kunnen zijn en permafrost vaker voorkomt.

Het klimaat kent typischerwijs een subarctisch klimaat (Köppen-type Dfc) of verwante typen. Winters zijn lang en koud; zomers zijn kort en koel. Neerslag varieert, met enkele gebieden die wat meer neerslag ontvangen en andere met drogere periodes. In veel delen kan permafrost voorkomen in hetonderliggende bodemprofiel, vooral in de binnenlanden, terwijl kustgebieden vaak iets zachtere omstandigheden kennen.

De vegetatie wordt grotendeels bepaald door de taiga, of boreale wouden, met naaldbomen zoals spar, den en pijnbomen. In zuidelijkere zones kan gematigd gemengd bos voorkomen, terwijl hoger op de bergen en in toendrazones afwijkende plantengemeenschappen voorkomen. Fauna omvat onder meer elanden of moeflons in Noord-Amerika, rendieren in Eurazië, evenals lynx, wolverines, bruine beren en diverse vogelsoorten.

Menselijk gebruik bestaat uit inheems wonen en traditionele activiteiten zoals herdershoeden, jacht en visserij. Klimaatverandering beïnvloedt de subarctische zone door opwarming van de winters, verschuivende boomgrenzen en toenemende bosbranden, met gevolgen voor ecosystemen en menselijke activiteiten.