stuurondersteuning

Stuurondersteuning, ook wel stuurbekrachtiging genoemd, is een systeem in motorvoertuigen dat de stuurinspanning van de bestuurder vermindert en daarmee het sturen vergemakkelijkt. Het verhoogt het comfort, vooral bij manoeuvres en bij lage snelheid, en verbetert de controle. Moderne voertuigen koppelen stuurondersteuning aan rijhulpsystemen, waardoor de bediening nauwkeuriger en veiliger kan verlopen.

Er zijn twee hoofdtypen: hydraulische stuurbekrachtiging (HPS) en elektrische stuurbekrachtiging (EPS). HPS gebruikt een pomp die door de motor wordt aangedreven en hydraulische druk levert aan de stuurinrichting; EPS gebruikt een elektrische motor die de draaiing van het stuur assisteert zonder hydraulische vloeistof.

De stuuregelunit registreert de beweging van het stuur via sensors en bepaalt hoeveel hulp nodig is, doorgaans afhankelijk van de rijsnelheid. Bij lage snelheid krijgt de bestuurder meer assist, wat manoeuvreren vergemakkelijkt, terwijl bij hoge snelheid de hulp afneemt om direct stuurgevoel te behouden. EPS-systemen kunnen ook interactie hebben met rijhulpsystemen zoals lane keeping of parkeersensoren.

Voordelen zijn minder fysieke inspanning, betere wendbaarheid en de mogelijkheid om elektronisch stuurgedrag te optimaliseren. Nadelen kunnen hydraulische systemen gevoelig zijn voor lekkages en onderhoud, terwijl EPS afhankelijk is van elektrische systemen en sensoren; storingen kunnen leiden tot verlies van stuurbekrachtiging of afwijkend stuurgedrag, wat vaak wordt verholpen via foutcodes en een waarschuwingslampje.

Historisch ontstond stuurbekrachtiging uit hydraulische systemen en werd later vervangen door EPS vanwege efficiëntie en integratiemogelijkheden met andere elektronica. Regelmatige inspectie van vloeistof (bij HPS), kabels en sensoren, evenals functionele tests, bevordert de veiligheid en betrouwbaarheid.