motorvoertuigen

Motorvoertuigen zijn zelfrijdende landvoertuigen bedoeld voor vervoer van personen of goederen op de openbare weg. Ze zijn ontworpen om voortbewogen te worden door een eigen aandrijving, meestal een motor, en onderscheiden zich van niet-motorische voertuigen zoals fietsen of riksja’s zonder motor. Voorbeelden hiervan zijn personenauto’s, bestelwagens, vrachtwagens, bussen, motorfietsen en scooters, maar ook landbouw- en bouwvoertuigen die op de openbare weg mogen komen.

De aandrijving kan bestaan uit verbrandingsmotoren op benzine of diesel, elektrische aandrijving, of hybridesystemen die een motor combineren met een accu. Nieuwere ontwerpen verkennen ook waterstofcelsystemen. Motorvoertuigen bestaan uit meerdere subsystemen: een robuuste constructie (chassis of monocoque), carrosserie, wielophanging, as-, rem- en stuursystemen, verlichtings- en signaleringsapparatuur en veiligheidsvoorzieningen zoals gordels en airbags.

Het gebruik van motorvoertuigen wordt gereguleerd door wetten en regels, waaronder registratie en kenteken, verzekering, een rijbewijs en periodieke keuringen die de technische staat controleren. Daarnaast gelden snelheidslimieten, verkeersborden en regels die de veiligheid bevorderen en de doorstroming van het verkeer waarborgen.

Milieubesef en energiethema's spelen een toenemende rol: emissienormen (zoalsEuro-standaarden), brandstofefficiëntie en de overgang naar elektrische of hybride aandrijflijnen worden gestimuleerd, met toenemende infrastructuur voor laden en waterstof.

Historisch gezien ontstonden motorvoertuigen in het einde van de 19e eeuw en leidden tot grootschalige productie en mobiliteitstoename. Vandaag vormen ze de kern van wegvervoer, logistiek en pendelverkeer wereldwijd.