stationeerde

Stationeerde is de verleden tijd van het werkwoord stationeren. Het betekent iemand of eenheden aan een vaste locatie toewijzen of plaatsen om daar werkzaamheden te verrichten. Het impliceert vaak een geplande, langdurige aanwezigheid en het inrichten van een post, vestiging of basis ter plaatse. Het woord komt vooral voor in officiële, militaire, politiediensten en diplomatieke of overheidscontexten, maar kan ook in civiele organisaties voorkomen wanneer personeel aan een specifieke locatie is toegewezen.

In de praktijk wordt stationeren gebruikt om het opzetten van een post of detachement aan te duiden. Voorbeelden zijn het stationeren van troepen langs een grens, het plaatsen van een politieteam in een wijk, of het vestigen van ambassadepersoneel op een plaats buiten de thuisbasis. Het begrip kan ook verwijzen naar het vaststellen van een werkplek of kantoorlocatie voor personeel in een bepaald gebied.

Etymologie en verwante termen: stationeren is afgeleid van het begrip statie en verwijst naar het vormen van een standplaats of post. Verwante termen zijn onder andere stationering (het zelfstandig bestaan van de handeling of toestand) en posteren (synoniem in sommige contexten). In juridische en administratieve teksten wordt vaak gesproken over stationering of gestationeerd personeel.

Samengevat verwijst stationeerde naar het initiëren of voltooien van een basering of post van mensen op een specifieke locatie, een handeling die vooral in formele of operationele contexten voorkomt.