standaardallergeen

Standaardallergeen is in de allergologie een verwijzing naar een referentie-allergene stof met een vastgesteld potentie, die wordt gebruikt voor kalibratie en kwaliteitscontrole van diagnostische tests en voor vergelijkbaarheid van resultaten tussen laboratoria. Het begrip komt vooral voor bij laboratoriumonderzoek en de ontwikkeling van testkits.

Toepassingen van standaardallergenen zijn onder meer huidpriktesten en serologische tests op specifieke IgE, waarbij referentie-extracten of gecertificeerde referentiematerialen worden gebruikt om testresultaten te valideren en tussen verschillende batches en centra gelijk te trekken. Door standaardisering kunnen uitslagen betrouwbaarder worden vergeleken.

Beheer en normen rondom standaardallergenen zijn afhankelijk van internationale en nationale richtlijnen. Organisaties en labo‑stroomlijnen streven ernaar om referentie-materialen en nomenclatuur te harmoniseren, zodat er consistente calibratie en interpretatie mogelijk is. Niet elk allergeen heeft een gangbare standaardreferentie; variatie tussen producten en batches kan invloed hebben op de meetresultaten, wat de noodzaak van voldoende controles onderstreept.

In de context van voedselveiligheid en etikettering wordt de term soms ook gebruikt om te verwijzen naar de zogeheten standaardallergenenlijst – de groep van veelvoorkomende voedselallergenen die in regelgeving genoemd is en op etiketten moet worden vermeld. In de Europese Unie betreft dit onder meer glutenbevattende granen, schaal- en weekdieren, vis, eieren, melk, noten, pinda’s, soja, sesam, mosterd, selderij, lupine en sulfieten, met mogelijke aanvullende bepalingen afhankelijk van de jurisdictie.