stabiliteitsrisicos

Stabiliteitsrisicos is een verzamelnaam voor risico’s die de stabiliteit van een systeem kunnen ondermijnen. Een systeem kan onder meer financieel, economisch, infrastructuur- of organisatorisch van aard zijn. Stabiliteitsrisicos ontstaan vaak door onderlinge afhankelijkheden en mogelijk cascading effecten, zodat een kleine verstoring uitgroeit tot wijdverspreide verstoring of ontwrichting. Voorbeelden zijn macroprudentials systemische risico’s, liquiditeits- en financieringsrisico’s, maar ook operationele en omgevingsrisico’s die de continuïteit kunnen aantasten.

In verschillende domeinen spelen stabiliteitsrisicos een rol. In de financiële sector gaat het om risico’s die het hele financiële systeem kunnen raken, zoals krediet-, markt- en liquiditeitsrisico’s die samen een crisis kunnen veroorzaken. In infrastructuur en nutsvoorzieningen betreft het de veerkracht en betrouwbaarheid van kritieke systemen zoals elektriciteitsnetten, transportsystemen en water- en afvalketens. In bedrijfsleven en overheden verwijzen stabiliteitsrisicos naar governance, cyberveiligheid, supply chains en climate-related risico’s die operationele continuïteit beïnvloeden.

Het identificeren en beheersen van stabiliteitsrisicos gebeurt via risicobeoordeling, stresstesten en scenarioanalyse, ondersteund door indicatoren voor vroegtijdige signalen. Beheermaatregelen richten zich op redundantie, diversificatie, robuuste planning en buffers, evenals governance en toezicht. Macroprudentieel beleid, regelgeving en normering dragen bij aan het verkleinen van systeemrisico’s en het waarborgen van veerkracht van essentiële functies. Het doel is om de kans op destabilisering te verkleinen en de impact op samenleving, economie en vertrouwen zoveel mogelijk te beperken.