sneeuwgewicht

Sneeuwgewicht is de verticale belasting die sneeuw uitoefent op oppervlakken zoals daken en andere constructies. Het gewicht ontstaat uit de massa van de aanwezige sneeuw en kan sterk variëren, afhankelijk van hoeveel sneeuw zich heeft opgehoopt en hoe nat of compact de sneeuw is.

De gewichtskracht hangt af van de diepte van de sneeuw en de dichtheid ervan. Droge, losse sneeuw heeft een lagere dichtheid dan natte, samengeperste sneeuw. Door temperatuur, wind en tijd kan sneeuw in de loop van de tijd dichter worden of veranderen in samenstelling, waardoor het gewicht toeneemt of afneemt.

In de bouwkunde wordt sneeuwgewicht meestal uitgedrukt als sneeuwbelasting per oppervlak, bijvoorbeeld in kg/m^2 of kPa. Deze waarden zijn regionaal vastgelegd in bouwvoorschriften en brengen specifieke, lokaal berekende belastingen met zich mee. Ontwerpers gebruiken vaak lokale klimaatdata en exposities om rekening te houden met extreme situaties.

Berekeningstechnisch kan het sneeuwgewicht per oppervlak worden benaderd met de formule gewicht ≈ diepte × dichtheid. Bijvoorbeeld, bij 0,3 meter droge sneeuw met een dichtheid van circa 100 kg/m^3 levert dit ongeveer 30 kg/m^2. Bij natte sneeuw met een dichtheid van circa 300 kg/m^3 kan hetzelfde dieptebestek tot ongeveer 90 kg/m^2 leiden.

Significante sneeuwbelastingen kunnen structurele elementen belasten en in sommige gevallen tot schade of instorting leiden. Daarom worden gebouwen ontworpen met voldoende marge voor sneeuwbelasting, en in tijden van zware sneeuwval kan sneeuwruimen op daken noodzakelijk of wettelijk verplicht zijn.