slaapparameters

Slaapparameters zijn meetbare kenmerken van slaap die de hoeveelheid, continuïteit en structuur ervan beschrijven. Ze worden gebruikt in klinische diagnostiek, slaaponderzoek en onderzoeksstudies en kunnen worden afgeleid uit polysomnografie (PSG), draagbare actigraphy en slaapdagboeken. Veelvoorkomende parameters zijn Totale Slaapduur (TSD) of Total Sleep Time (TST), Slaaplatentie (SL) en Slaapefficiëntie (SE). Totale Slaapduur geeft de hoeveelheid tijd aan die iemand daadwerkelijk doorbrengt met slapen; Slaaplatentie is de tijd tussen bedtijd en het moment van inslapen; Slaapefficiëntie is de verhouding van TST tot de totale tijd in bed.

Andere belangrijke parameters zijn Wake After Sleep Onset (WASO), de tijd wakker blijven na inslapen; de Arousale-index (AI) die het aantal arousals per uur slaap aangeeft; en de verdeling van slaapstadia: N1, N2, N3 (diepe slaap) en REM-slaap; REM-latentie (REML) meet de tijd tot de eerste REM-fase. Slaapfragmentatie verwijst naar onderbrekingen in de slaap.

Interpretatie en toepassing: afwijkingen in deze parameters kunnen helpen bij het herkennen van slaapstoornissen zoals insomnia, obstructieve slaapapneu, restless legs en narcolepsie, en worden gebruikt bij het evalueren van behandelingen. De normen en interpretatie variëren met leeftijd, meetmethode en klinische context en worden vaak beschreven in richtlijnen zoals die van de American Academy of Sleep Medicine (AASM) en ICSD-3.