signaalgeving

Signaalgeving is het geheel van signalen, indicatoren en procedures waarmee informatie wordt overgedragen tussen operators, voertuigen en systemen om beweging, werking of veiligheid te sturen. Het begrip wordt breed toegepast in transport, industrie en infrastructuur.

In de spoorwegcontext omvat signaalgeving systemen zoals seinen, blokregeling en interlocking die zorgen voor veilige sporenplanning en verkeersafhandeling. Cab signalling maakt ook directe informatie naar rijdende treinen mogelijk. Verkeerssignalisatie omvat verkeerslichten, borden en handgebaren die het wegverkeer regelen. Maritieme en luchtvaartsignalisatie omvat vlaggen, markeringen, radiocommunicatie en protocollen.

In industrie en civiele infrastructuur vertaalt signaalgeving sensor- en processignalen naar besturingssystemen (PLC, DCS) en alarmsystemen. Signalen kunnen digitaal, analoog of visueel zijn en dienen voor bewaking, bediening en waarschuwing.

Belangrijke onderdelen zijn signaalmiddelen (lampen, semafoons, beacons), interlocking en signaalplannen, communicatiekanalen (kabels, glasvezel, draadloze systemen) en de regel- en automatiseringslogica. Veiligheid gaat voorop: signaalgeving is vaak fail-safe ontworpen, met redundantie en duidelijke procedures bij storingen. Naleving van normen en wetten is gebruikelijk, met regionale en internationale standaarden voor betrouwbaarheid, interoperabiliteit en veiligheid.

Toepassingen variëren van traditionele visuele signalen tot moderne digitale meld- en besturingssystemen; het doel is informatie helder te communiceren en veilige, efficiënte operaties mogelijk te maken.