schuldvordering

Schuldvordering is een term uit het Nederlandse civiele recht die verwijst naar een vordering van een schuldeiser tegen een schuldenaar. Het gaat om een rechtsopbloei die recht geeft op betaling van een geldsom of op naleving van een verplichting. Een schuldvordering ontstaat doorgaans uit een overeenkomst, maar kan ook voortvloeien uit onrechtmatige daad, wetgeving of uit andere factische of quasi-contractuele relaties.

Een schuldvordering kan zowel een betalingsverplichting als een verplichting tot prestatie omvatten. Daarbij kan de inhoud bestaan uit het hoofdsaldo, eventuele rente, kosten en boetes die voortvloeien uit de overeenkomst of uit de wet. Een schuldvordering kan contractueel zijn (bijvoorbeeld een openstaande factuur), voortkomen uit schadevergoeding bij een onrechtmatige daad, of voortkomen uit wettelijke verplichtingen (zoals belastingschulden). Een vordering kan bovendien worden overgedragen aan een derde partij door cessie (overdracht van vordering).

Enforcement en rechtsgang: als de schuldenaar niet betaalt of presteert, kan de schuldeiser via juridische stappen optreden, bijvoorbeeld door een dagvaarding en, indien noodzakelijk, via een executoriale titel, beslaglegging en executie. In faillissements- of schuldsituaties worden schuldvorderingen vaak opgenomen in het boedelbestand, met een rangorde ten aanzien van andere vorderingen.

Verjaring: schuldvorderingen zijn vatbaar voor verjaring; de verjaringstermijn hangt af van het type vordering en de omstandigheden. Voor minder duidelijke gevallen geldt doorgaans een bepaalde wettelijke termijn waarbinnen actie moet worden ondernomen.

Voorbeelden van schuldvorderingen zijn onbetaalde facturen, loonvorderingen, schadevergoedingsvorderingen en overige betalingsverplichtingen die aan een schuldenaar zijn opgelegd.