schuldenpositie

Schuldenpositie is een begrip uit de financiële analyse dat de omvang en structuur van de schulden van een organisatie beschrijft op een bepaald moment. Het kan slaan op overheden, bedrijven of huishoudens. Het omvat de totale uitstaande schulden, de netto schuldenlast na verrekening met liquide middelen, de kosten van rente en aflossing (schuldendienst), en de verdeling van de schuld naar looptijd, rentevastheid en valuta. In macro-economische analyses wordt de schuldenpositie vaak gemeten met de schuldquote (schuld als percentage van het bbp), de verhouding tot inkomsten en de maturiteitsverdeling van de schuld.

Bij overheden is de schuldenpositie een belangrijk instrument voor begrotingsbeleid en kredietwaardering. Een hogere schuldquote kan leiden tot hogere rentelasten en beperkte beleidsruimte, terwijl economische groei en structurele hervormingen de houdbaarheid kunnen verbeteren. Factoren die de schuldenpositie beïnvloeden zijn onder meer begrotingsstekorten of structurele tekorten, de primaire balans, economische groei, inflatie, rentetarieven en valutarisico, en garantstellingen of contingente verplichtingen.

Bij bedrijven en huishoudens verwijst de schuldenpositie naar leverage: de verhouding tussen schulden en eigen vermogen, en naar de capaciteit om rente en aflossingen te dragen (rente- en aflossingsdekking).

Beperkingen: statistische vergelijkbaarheid kan lastig zijn door verschillende verslaggevingstandaarden en definities van wat wel of niet tot schulden wordt gerekend; de kwaliteit van activa en de beschikbaarheid van contante middelen beïnvloeden de interpretatie. Zie ook gerelateerde concepten zoals schuldendienst, schuldquote en solvabiliteit.