scantechnologie

Scantechnologie is een verzamelnaam voor methoden en systemen die fysieke objecten, scènes of processen omzetten in digitale informatie door middel van licht, straling of geluid. Het doel is meet- en beeldgegevens vast te leggen die kunnen worden opgeslagen, verwerkt en geanalyseerd. Voorbeelden omvatten optische scans van documenten, 2D- en 3D-scanning van voorwerpen en omgevingen, en medische of industriële beeldvorming die gebruikmaakt van röntgenstraling, magnetische resonantie of geluidsgolven.

Belangrijke takken zijn onder meer 2D-scans (document- en barcode-scanning) en 3D-scans (laser scanning, structured-light en time-of-flight) die oppervlakken en volumes reconstrueren. Dergelijke technologieën worden toegepast in reverse engineering, kwaliteitscontrole, archeologie en erfgoedbehoud, evenals in mobiliteit en mapping via LIDAR en radar. Daarnaast zijn handheld scanners en mobiele scankits veelgebruikt voor snelle data-acquisitie in verschillende sectoren.

In de geneeskunde worden scan-technieken zoals CT, MRI en echografie routineus ingezet voor diagnose, beeldvorming en behandelplanning. In de detailhandel en documentbeheer zorgen scanners voor automatische tekstherkenning en efficiënte verwerking van papieren documenten en barcodes. De combinatie van scanners met kunstmatige intelligentie voor reconstructie, interpretatie en automatisering verandert hoe data wordt verzameld en gebruikt.

Toekomstige ontwikkelingen richten zich op draagbaarheid, snellere real-time scanning, hogere resolutie en betere nauwkeurigheid, vaak mogelijk gemaakt door AI-ondersteunde reconstructie en edge- computing. Verzamelde beelden brengen ook kwesties van privacy en databescherming met zich mee, en interoperabiliteit tussen systemen blijft een aandachtspunt.