satelliettelecommunicatie
Satelliettelecommunicatie is het gebruik van artificiële satellieten in een baan om de aarde voor het overdragen van informatie over lange afstanden. Het omvat het ruimte-segment (satellieten met transponders in orbit), het grondsegment (grondstations, netwerken en backhaul) en de gebruikersapparatuur (schotelantennes, modems, terminals). Signalen worden meestal draadloos via radiogolven verzonden tussen een grondstation en de satelliet en vervolgens naar een andere aardgestationeerde eindpunt.
Satellieten fungeren als repeaterstations met transponders die inkomende signalen op een aangewezen downlink-frequentie uitzenden, waardoor communicatie
Frequentiebanden zoals C-band, Ku-band en Ka-band worden benut, elk met eigen eigenschapp en toepassingen wat bandbreedte,
Toepassingen omvatten telefonie, televisie- en radiodistributie, breedbandinternet, maritieme en luchtvaartcommunicatie, alsook data- en backhaul-netwerken in afgelegen
Regulering vindt plaats via ITU en nationale toezichthouders; standaarden zoals DVB-S/S2 ondersteunen satelliettelevisie en data-communicatie.