roerplaten

Een roerplaat is een laboratoriumapparaat dat vloeistoffen efficiënt en continu mengt door middel van een roterende magnetische veldgenerator. Onder het vlakke, meestal glas- of keramiekoppervlak zit een motor die een magneet onder het oppervlak laat draaien. In de vloeistof bevindt zich een kleine magneetroerstaaf (roerstaaf) met een coating, meestal Teflon. Door de koppeling tussen de onderliggende magnet en de roerstaaf wordt deze roterend, waardoor het vloeistofmengsel in beweging komt.

Er bestaan twee hoofdtypen: roerplaten zonder verwarmingsfunctie en roerplaten met verwarmingsmogelijkheid (hotplates met roerfunctie). Bij de verwarmingsvariant kan de temperatuur van het oppervlak geregeld worden, vaak met een display of analoge regeling en soms via een PID-controle. Snelheden variëren doorgaans van enkele tientallen tot duizenden omwentelingen per minuut, afhankelijk van het model. De top van een roerplaat is meestal glad en chemisch inert om reagents te beschermen en te voorkomen dat vloeistoffen hechten.

Toepassingen en gebruik: roerplaten worden veel gebruikt in chemie, biologie en analytische laboratoria om oplossingen te mengen, suspensies te houden en om warmte-overdracht te verbeteren bij reactie's. Voor een goede werking wordt de roerstaaf in de vloeistof geplaatst voordat het apparaat wordt ingeschakeld; bij hogere snelheden kunnen schuimvorming en spatten voorkomen worden door het deksel of een septum te gebruiken.

Onderhoud en veiligheid: reiniging gebeurt met geschikte, niet-agressieve reinigingsmiddelen; morsen dienen snel te worden verwijderd. Open vuur en vluchtige oplosmiddelen vereisen passende veiligheidsmaatregelen en soms werken onder een ventilatiebron. Roerplaten zijn geschikt voor veel vloeistoffen, maar kunnen minder effectief zijn bij zeer hoge viscositeit of bij glaswerk met lage compatibiliteit.