richtingbeperkte
Richtingbeperkte is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat letterlijk 'richting beperkt' betekent. Het wordt gebruikt om aan te geven dat een eigenschap, effect of gedrag zich beperkt tot specifieke richtingen, in tegenstelling tot isotrope of richtingloze gevallen. Het begrip is samengesteld uit richting en beperkte en verschijnt vooral in vaktaal zoals natuurkunde, techniek en geowetenschappen. In de meeste teksten wordt het voornaamwoordelijk of als voorvoegelijk bij een zelfstandig naamwoord gebruikt, bijvoorbeeld richtingbeperkte kracht, richtingbeperkte sensor of richtingbeperkte straling.
In de natuurkunde en materialenwetenschap beschrijven onderzoekers soms materialen met richtingbeperkte eigenschappen, bijvoorbeeld geleidbaarheid of refractie
Vergeleken met termen als richtingafhankelijkheid en anisotropie is richtingbeperkt meestal een descriptief en minder strikt gedefinieerd