restitueerbaar

Restitueerbaar is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat aangeeft dat iets teruggegeven, vergoed of hersteld kan worden aan de oorspronkelijke eigenaar of aan een andere rechtmatige begunstigde. Het woord wordt vooral gebruikt in juridische en fiscale contexten, maar ook in discussies over cultureel erfgoed en restitutiebeleid. Het geeft aan dat restitutie mogelijk is onder geldende regels en procedures.

In fiscale en administratieve context verwijst restitueerbaar vaak naar bedragen die terugbetaald kunnen worden na overbetaling, foutieve heffing of een terugvorderbaar krediet. Een restitueerbaar bedrag is bijvoorbeeld het bedrag dat een belastingdienst of een andere instantie aan een ontvanger teruggeeft.

In civiel recht kan restitutie een remedie zijn wanneer iemand onverschuldigd een voordeel heeft ontvangen; terugbetaling aan de rechtmatige eigenaar of begunstigde volgt vaak uit onrechtmatige verrijking of een foutieve betaling. De mogelijkheid tot restitutie hangt af van de toepasselijke regels en wetten.

In cultuur en erfgoed geldt dat restitutie kan volgen uit eigendomsgeschiedenis, provenance-onderzoek en internationale verdragen. Musea en overheden beoordelen claims aan de hand van wettelijke kaders en diplomatieke afspraken.

Procedures en beperkingen: claims vereisen bewijs van eigendom, aankoopgeschiedenis en rechtsgrond; beslissingen worden genomen via rechtbank of administratieve instantie. Termijnen, bewijslast en toepasselijke wetten verschillen per jurisdictie en context.

Zie ook: restitutie, terugbetaling, repatriatie en provenance.