repositie

Repositie is een medische term uit het Nederlands die verwijst naar het terugplaatsen van een uit de kom geraakt of uitgelijnd lichaamsdeel naar zijn normale positie. De term wordt vooral in orthopedie en tandheelkunde gebruikt en kan ook breder slaan op elke gecontroleerde realignment van botten of tanden na letsel.

In de orthopedie betreft repositie meestal de vermindering van fracturen of dislocaties. Dit kan zonder chirurgie gebeuren (closed reduction) door manipulatie onder anesthesie of sedatie, gevolgd door immobilisatie met een gips, spalk of brace. Als closed reduction niet lukt, kan open repositie (open reduction) plaatsvinden, vaak met interne fixatie zoals schroeven of platen, en soms met een extern fixator. Het doel is om de anatomische uitlijning te herstellen om genezing te bevorderen en complicaties te verkleinen.

In de tandheelkunde kan repositie betrekking hebben op het terugplaatsen van een ontwrichte (luxatie) tand of een loszittende tand in het gebit. Dit gebeurt meestal zo snel mogelijk na letsel. Afhankelijk van de aard van het letsel kan er een tijdelijke of permanente splinting worden toegepast en volgt doorgaans vervolgzorg om de stabiliteit en de functie te herstellen.

Procedure en nazorg variëren per situatie maar omvatten meestal een beoordeling van neurovasculaire status, röntgenbeeldvorming ter bevestiging van de anatomische positie, pijnstilling, en een behandelplan voor immobilisatie en revalidatie. Mogelijke complicaties zijn onder meer mislukking van de realignment, herleving van dislocatie, infectie bij open ingrepen, en langdurige stijfheid of artritis. Prognose hangt af van de locatie en ernst van het letsel.