Home

reliëfvormen

Reliëfvormen verwijzen naar sculpturale vormen die gedeeltelijk uit een vlak steken of juist in het vlak liggen, zodat de voorstelling in relatie tot het achtergrondvlak wordt gelezen. In reliëfs blijft de afbeelding verbonden met het oppervlak, maar de ruimte achter en rondom de figuren bepaalt mede hoe licht en schaduw het beeld leesbaar maken. Reliëf wordt veel toegepast in architectuur en beeldhouwkunst en kan zowel decoratief als narratief zijn.

De belangrijkste categorieën zijn laag reliëf (bas-reliëf) en hoog reliëf (hooge-reliëf). Bij laag reliëf steken de

Techniek en materialen spelen een rol bij het realiseren van reliëfformen. Traditioneel wordt reliëf gehouwen in

---

figuren
en
voorwerpen
slechts
beperkt
uit
het
vlak;
het
vlakke
zijn
en
schaduwen
bepalen
de
leesbaarheid
meestal
met
subtiele
protrusie.
Bij
hoog
reliëf
springen
delen
van
de
voorstelling
aanzienlijk
uit
het
vlak,
soms
bijna
volledig
naar
voren,
waardoor
de
ruimte
en
het
licht
een
sterkere
dramatische
werking
krijgen.
Er
bestaan
tussenposities
die
soms
als
half-
of
middelreliëf
worden
aangeduid:
een
tussenform
waarin
projecie,
zonder
volledig
uit
te
pannen
tot
hoog
reliëf,
wat
meer
diepte
geeft
dan
laag
reliëf,
maar
minder
dan
hoog
reliëf.
steen
of
hout,
gegoten
of
gesneden
in
metaal
of
gips.
De
keuze
van
droog-
of
nattechnieken,
scherpe
of
zachte
beitels
en
de
dikte
van
het
materiaal
bepalen
in
belangrijke
mate
de
leesbaarheid
van
licht
en
schaduw.
Voorbeelden
van
reliëf
zijn
terug
te
vinden
in
oude
beschilderingen,
friezen
van
gebouwen
en
munten,
evenals
in
moderne
sculptuur
die
het
reliefbegrip
voortzet
en
uitbeeldt.