Home

relativeren

Relativeren is een Nederlands werkwoord dat betekent iets in perspectief plaatsen of de absolute stelligheid van een bewering nuanceren. Het verwijst naar een proces waarbij men rekening houdt met relatieve factoren, context en variatie bij het evalueren van een situatie, uitspraak of gebeurtenis.

Het woord is afgeleid van het begrip relatief en heeft wortels in het idee dat standpunten afhankelijk

In de praktijk wordt relativeren op verschillende terreinen toegepast. In de psychologie en therapie kan het

Een gebruikelijke aanpak van relativeren omvat het herkennen van absolutistische uitspraken, het evalueren van bewijs, het

Kritiek op relativeren gaat vaak over het gevaar dat het verantwoordelijkheid of morele stelligheid ondermijnt. Het

zijn
van
context.
Relativeren
is
geen
loze
relativisme;
het
gaat
om
het
erkennen
van
grenzen
en
variatie
in
tijd,
plaats
en
perspectief.
helpen
bij
coping
en
bij
het
voorkomen
van
catastrophiseren
door
te
benadrukken
dat
problemen
vaak
tijdelijk
of
contextgebonden
zijn.
In
onderwijs
en
mediawijsheid
stimuleert
relativeren
kritisch
denken
en
nuance
bij
het
beoordelen
van
feiten,
cijfers
en
opinies.
In
beleid
en
communicatie
kan
relativeren
helpen
bij
het
formuleren
van
haalbare
doelen
en
het
erkennen
van
onzekerheden.
vergelijken
met
vergelijkbare
gevallen
en
het
benoemen
van
beperkingen
en
onzekerheden.
Het
doel
is
niet
om
alles
relativistisch
te
maken,
maar
om
een
evenwichtige
conclusie
te
presenteren
die
rekening
houdt
met
context
en
variatie.
kan
ook
leiden
tot
nihilistische
relativiteit
wanneer
men
tekortschiet
in
het
maken
van
duidelijke
afwegingen.
Zie
ook:
relativisme,
relativiteit,
nuance,
perspectief.