rekentaalcompetenties

Rekentaalcompetenties verwijzen naar een combinatie van numerieke geletterdheid en wiskundige taal. Het gaat om het vermogen cijfers te begrijpen, tellen te gebruiken en hoeveelheden, relaties en bewerkingen te benoemen, uit te leggen en te beargumenteren. Dit concept onderstreept hoe taal en rekenen elkaar versterken bij het vormen van wiskundig begrip en probleemoplossend vermogen.

De belangrijkste componenten zijn: begrip van getallen en telwoorden, tellen en kardinaliteit, begrip van plaatswaarde en getalrelaties; rekenvaardigheid en redenering; wiskundige taalvaardigheid, inclusief vocabulaire, formuleringen, en het kunnen toelichten van strategieën; probleemrepresentatie en woordprobleemoplossing; en metacognitie, zoals reflectie op denkprocessen en het kunnen verantwoorden van berekeningen.

Ontwikkeling vindt plaats in de vroege schooljaren en wordt beïnvloed door taalrijke leeromgevingen, interactie met leraren en ouders, en expliciete instructie gericht op zowel rekenschema's als taal. Dialogisch onderwijs, het gebruik van verhalende contexten en gerichte woordenschatondersteuning blijken bevorderlijk voor rekentaalcompetenties.

In het onderwijs heeft de bevordering van rekentaalcompetenties concrete praktische consequenties: integreren van taal en rekenen in lesplannen, inzetten op formatieve evaluatie met aandacht voor verklaringen en uitleg, en het aanbieden van representaties die taalstapsgewijs verduidelijken. Effectieve interventies richten zich op taalrijk uitleggen, expliciete woordenschat en het oefenen van redeneringsprocessen naast procedures.