rechteroog

Rechteroog is het rechteroog van mensen en veel dieren. Het werkt samen met het linkeroog om beelden waar te nemen en die tot een enkel, diepte- en gezichtsveldbeeld te combineren. De ogen leveren visuele informatie die via de hersenen wordt verwerkt.

Anatomie en structuur: De rechteroog heeft dezelfde bouw als het linkeroog, met cornea, sclera, iris en pupil, lens, netvlies (retina), glasachtig lichaam en de optische zenuw. Het netvlies bevat fotoreceptoren die licht omzetten in zenuwsignalen. De hoornvlies en lens focussen het licht op de macula, het gebied met de hoogste scherpte, terwijl de pupil reguleert hoeveel licht binnenkomt.

Zicht-signaalverwerking: Zichtinformatie uit beide ogen wordt via de nervus opticus naar de hersenen gevoerd. Een deel van de vezels kruist op de chiasma opticum, waardoor informatie van het rechter gezichtsveld van beide ogen uiteindelijk in de linker hersenhelft terechtkomt, en vice versa. In de visuele cortex worden beelden gecombineerd zodat diepte en gezichtsherkenning mogelijk zijn.

Aandoeningen: Veelvoorkomende klinische aandoeningen die het rechteroog kunnen treffen zijn refractieve fouten (bijziend en verziend), anisometropie, cataract, glaucoom, netvliesloslating en ontstekingen van het netvlies of de uvea. Een aandoening kan het rechteroog uitsluitend beïnvloeden, maar vaker zijn beide ogen betrokken.

Diagnostiek en behandeling: Diagnose gebeurt door visuele acuïteit (zichttest), oftalmoscopie, slit-lamponderzoek en tonometrie. Behandeling varieert per aandoening: correctie met brillen of contactlenzen, refractieve chirurgie zoals LASIK, cataractchirurgie, medicamenteuze drukreductie bij glaucoom, en gerichte therapieën voor retina- of ontstekingsaandoeningen.