Home

programmeerparadigmes

Programmeerparadigmes zijn benaderingen voor het ontwerpen en schrijven van software die de structuur van programma's en de manier waarop taken worden uitgevoerd bepalen.

De belangrijkste indelingen zijn imperatief en declaratief. Imperatieve programmering beschrijft stap voor stap hoe een berekening

Binnen deze grote categorieën bestaan subparadigma's zoals procedureel programmeren en functioneel programmeren. Procedureel programmeren bestaat uit

Het objectgeoriënteerde paradigma modelleert entiteiten als objecten met data en gedrag, ondersteunt encapsulatie, erfelijkheid en polymorfisme,

Het logische paradigma, geassocieerd met talen als Prolog, bestaat uit feiten, regels en query's. Het gebruikt

Event-gedreven en dataflow programmeren zijn belangrijke vormen, vooral bij gebruikersinterfaces en asynchrone systemen. Bij event-gedreven programmeren

Veel moderne talen zijn multi-paradigma en combineren kenmerken uit meerdere benaderingen, afhankelijk van het probleem en

De keuze voor een paradigma beïnvloedt ontwerpkeuzes en onderhoudbaarheid, en kan helpen bij het uitlijnen van

moet
worden
uitgevoerd,
terwijl
declaratieve
programmering
aangeeft
wat
het
gewenste
resultaat
is.
een
reeks
opeenvolgende
instructies;
functioneel
programmeren
legt
nadruk
op
functies
als
eerste
klas
burgers,
immutabiliteit
en
het
vermijden
van
bijwerkingen.
Deelgebieden
zoals
logische
programmering
(bijvoorbeeld
Prolog)
vallen
soms
ook
onder
declaratief.
en
bevordert
modulariteit
en
hergebruik.
automatische
inferentie
om
nieuwe
feiten
af
te
leiden.
reageert
de
code
op
gebeurtenissen;
dataflow
beschrijft
hoe
gegevens
door
een
netwerk
van
bewerkingen
stromen.
de
voorkeur
van
het
team.
samenwerking
en
schaalbaarheid
van
software.