prijselasticiteit

Prijselasticiteit is een economische maatstaf die de gevoeligheid meet van de gevraagde of aangeboden hoeveelheid ten opzichte van veranderingen in prijs. De eigenprijselasticiteit van de vraag E_d wordt gedefinieerd als de procentuele verandering in gevraagde hoeveelheid gedeeld door de procentuele verandering in prijs. De eigenprijselasticiteit van het aanbod E_s wordt gedefinieerd als de procentuele verandering in aangeboden hoeveelheid gedeeld door de procentuele verandering in prijs. Voor de vraag is doorgaans een negatief teken te verwachten, omdat een prijsstijging de gevraagde hoeveelheid verlaagt; voor het aanbod is de elasticiteit meestal positief.

Interpretatie: als de absolute waarde van de elasticiteit groter is dan 1, is de prijsgevoeligheid elastisch; als deze kleiner is dan 1, inelastisch; bij 1 spreekt men van eenheidelasticiteit. De maat kan ook als arc-elasticiteit worden berekend over een prijs- en hoeveelheidinterval, wat handig is bij grote prijsveranderingen. In de praktijk geeft elasticiteit een indicatie van hoe sterk de vraag of het aanbod reageert op prijsveranderingen.

Determinanten: substitutiegraad, aandeel van het budget, noodzakelijkheid versus luxe, tijdshorizon en marktkenmerken. De lange termijn kent vaak hogere elasticiteit dan de korte termijn, omdat consumenten en producenten meer alternatieven en aanpassingsmogelijkheden hebben.

Toepassingen: prijselasticiteit wordt gebruikt bij fiscale beleidsafwegingen, belastingen en prijsregulering, en door bedrijven bij omzetprognoses en prijsstrategie. Hij beïnvloed ook de richting van verandering in totale inkomsten bij prijswijzigingen: bij vraagelasticiteit stijgt of daalt de inkomsten afhankelijk van de mate van elasticiteit. Zie ook kruiselasticiteit van de vraag en inkomenselasticiteit van de vraag.