praktijkresultaten

Praktijkresultaten zijn de uitkomsten van een interventie, programma of beleid zoals die in de dagelijkse praktijk voorkomen, buiten de gecontroleerde setting van klinisch onderzoek. Ze geven inzicht in wat werkt in realistische omstandigheden en kunnen medische uitkomsten omvatten zoals symptomen en bijwerkingen, maar ook organisatorische en economische effecten zoals kosten, efficiëntie en gebruikerstevredenheid. In de literatuur wordt vaak onderscheid gemaakt tussen efficacy (werkzaamheid onder ideale omstandigheden) en effectiviteit in de praktijk, vaak aangeduid als praktijkresultaten of real-world evidence.

Bronnen en methoden voor praktijkresultaten bestaan uit real-world data verzameld in elektronische patiëntendossiers, registraties, claimsdata en enquêtes. Onderzoeksmethoden omvatten observationele studies, cohort- en case-controlontwerpen, en quasi-experimentele benaderingen die proberen confounding en bias te beperken. Kwaliteitsindicatoren, benchmarking en lange termijn follow-up spelen hierbij een rol. Het doel is te evalueren wat op grotere schaal gebeurt, onder diverse populaties en in verschillende zorg- of implementatiecontexten.

Interpretatie van praktijkresultaten vereist aandacht voor context en bias. Resultaten kunnen afwijken van klinische trials door selectie van patiënten, naleving, comorbiditeiten en organisatorische factoren. Beperkingen zijn onder meer data-kwaliteit, ontbrekende data en onbekende confounders; transparante rapportage en achtergrondinformatie zijn essentieel voor interpretatie en generaliseerbaarheid.

Toepassingen van praktijkresultaten omvatten het informeren van richtlijnen en beleidsbesluiten, het bepalen van vergoeding en kwaliteitsverbeteringsinitiatieven, en het monitoren van veiligheid en effectiviteit in de dagelijkse zorg.