polymeerachtige

Polymeerachtige is een bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om eigenschappen of structuren te beschrijven die kenmerken van polymeren vertonen. Iets is polymeerachtig wanneer het bestaat uit lange macromoleculaire ketens met herhalende eenheden (monomeren) die doorgaans via covalente bindingen zijn gekoppeld. Kenmerkend is een hoog molecuulgewicht en een structuur die kan leiden tot visco-elastische eigenschappen zoals rek, vervorming en gelvorming.

De term wordt ook gebruikt wanneer een stof een macromoleculair karakter vertoont maar niet als een strikt synthetisch polymeer kan worden geclassificeerd. In deze zin kunnen natuurlijke macromoleculen zoals polysacchariden (cellulose, zetmeel), eiwitten en nucleïnezuren (DNA) polymeerachtig genoemd worden, net als synthetische polymeren zoals polyethyleen of polystyreen.

De specifieke eigenschappen hangen af van de ketenlengte, vertakkingen en kruisverbindingen, evenals van de structuur van de monomeren en de wijze van polymerisatie. Polymeerachtige materialen kunnen amorfe of kristallijne gebieden vertonen en hebben vaak temperatuurafhankelijke gedrag zoals een glasovergang of smeltpunt. De term kan ook wijzen op supramoleculaire of dendrimerachtige systemen die een macromoleculair karakter hebben.

Toepassingen bestrijken de materiaalkunde, biomedische technologie en textiel, evenals farmaceutische formuleringen en coatings. In onderzoek wordt de polymerachtige aard vastgesteld met technieken zoals gel-permeatiechromatografie (GPC/SEC) om molecuulgewicht en polydispersiteit te bepalen, en met rheologie en spectroscopie om structuur en repetitieve eenheden te bevestigen.

Zie ook: polymeer, macromolecule, biopolymeer.