persoonsgegevenschade

Persoonsgegevenschade is de schade die een betrokkene lijdt door de verwerking van persoonsgegevens, of door schending van privacyrechten door een verwerkingsverantwoordelijke (verzorger) of een verwerker. De term wordt gebruikt om zowel materiële schade (drijfvermogen, kosten, inkomstenverlies) als immateriële schade (angst, zorgen, reputatieschade, emotionele schade) te beschrijven die direct voortvloeit uit foutieve, onverantwoorde of ongeautoriseerde verwerking van persoonsgegevens.

Welke schade kan onder persoonsgegevenschade vallen? Materiële schade omvat bijvoorbeeld financiële verliezen, extra kosten en verloren kansen door identificatie- of fraudegevallen. Immateriële schade kan bestaan uit psychisch leed, reputatieschade, verlies van controle over persoonlijke informatie en andere geruststellingsverlies ten aanzien van privacy. Ook schade door identiteitsdiefstal of misbruik van gegevens kan hieronder vallen.

Juridisch kader en rechtsvorderingen: volgens de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG/GDPR) heeft een betrokkene recht op schadevergoeding voor zowel materiële als immateriële schade die is veroorzaakt door schending van de GDPR. In Nederland wordt dit recht verder ingevuld door civiele procedures en toezicht door de Autoriteit Persoonsgegevens (AP). De betrokkene moet aantoonbaar maken dat er sprake is van schade, causaal verband en aansprakelijkheid van de verantwoordelijke of bewerker. De AP kan bovendien sancties opleggen en maatregelen bevelen om herhaling te voorkomen.

Preventie en herstel: organisaties dienen passende technische en organisatorische maatregelen te nemen om persoonsgegevens te beschermen. Bij een datalek kan melding aan de AP volgen; slachtoffers kunnen vervolgens een schadevergoeding eisen bij de rechter of via onderhandelde regelingen met de verantwoordelijke.