opschrijving

Opschrijving is een Nederlands begrip dat verwijst naar het officieel registreren of inschrijven van een persoon, een voorwerp of een verplichting in een register of lijst door een bevoegde instantie. De term is afgeleid van op- en schrijven en duidt op het vastleggen van relevante gegevens zodat rechten, plichten of status kunnen worden vastgesteld en gecontroleerd.

Toepassingsgebieden variëren van bevolkingsregisters en administratieve dossiers tot het inschrijven voor een dienst of programma, en het registreren van onroerend goed of ondernemingen. In archief- en notariële bronnen kan opschrijving ook betrekking hebben op het formaliseren van rechten op basis van wetten of verdragen. In veel oudere of specifieke sectoren blijft de term terugkomen, terwijl in dagelijkse praktijk vaak naar inschrijving of registratie wordt verwezen.

Procedure en effect verlopen doorgaans via een formeel aanvraag-, declaratie- of inschrijingsproces, waarin persoonsgegevens zoals naam, geboortedatum en adres worden verstrekt en bevestigd door een bevoegd orgaan. Na afronding ontstaat een officiële registratie die dient als basis voor administratieve handelingen, rechtsbevoegdheden en het bepalen van verwachte plichten of voordelen.

Relatie tot inschrijving: hoewel beide termen verwant zijn, is inschrijving het meer algemene en gangbare begrip in moderne context, terwijl opschrijving vaker terug te vinden is in juridische, notariële of archiefcontexten en kan worden gezien als een formalisering van een registratie.

Zie ook: inschrijving, registratie, register.