oppervlaktefiniteit
Oppervlaktefiniteit is een term die de neiging van een stof, deeltje of molecule beschrijft om zich te binden aan of aan te hechten op een oppervlak. Het begrip omvat zowel fysische adsorptie als chemische bindingen en wordt gebruikt om interacties tussen materialen en oppervlakken te karakteriseren.
De mate van oppervlaktefiniteit wordt beïnvloed door eigenschappen van het oppervlak (chemische samenstelling, ruwheid, lading, oppervlakte-energie)
In de praktijk wordt oppervlaktefiniteit kwantitatief of kwalitatief bepaald met technieken zoals contacthoekmeting, adsorptieisothermen, quartz crystal
Het begrip is relevant in veel vakgebieden: oppervlaktechemie en katalyse, coatings en lijmen, biomedische materialen en