belichten

Belichten is een Nederlands werkwoord met meerdere verwante betekenissen die te maken hebben met blootstelling aan licht of straling, of met het onder de aandacht brengen van een onderwerp. De stam is licht; met het voorvoegsel be- krijgt het woord een causerieve of uitbreidende lading, zoals iets zichtbaar maken of belichten.

In de fotografie en film verwijst belichten naar het blootstellen van fotografisch materiaal aan licht om een beeld te vormen. De belichting bepaalt de helderheid en het contrast van de opname en wordt in praktijk geregeld via de combinatie van sluitertijd, diafragma en ISO (bij digitale camera’s blijft deze relatie essentieel).

Figuratief betekent belichten het onder de aandacht brengen of onthullen van een zaak. In journalistiek, onderzoek of literatuur wordt daarmee bedoeld dat feiten, oorzaken of gevolgen expliciet aan de orde worden gesteld en zichtbaar gemaakt voor het publiek.

Bij toepassingen in de wetenschap, industrie en techniek wordt belichten ook letterlijk gebruikt: materialen worden aan licht of straling blootgesteld voor analyse, fabricage of imaging. Voorbeelden zijn fotolithografie, waarbij een wafer wordt belicht met UV-licht om een patroon te definiëren, en medische of imaging-toepassingen waarbij verschillende stralingsbronnen worden gebruikt. Belichten vormt zo een veelzijdig begrip dat in diverse vakgebieden voorkomt.