opgespoorde

Opgespoorde is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord en participium dat afgeleid is van het werkwoord opsporen, dat betekent traceren of lokaliseren. Het geeft aan dat iets of iemand is opgespoord, bijvoorbeeld dat sporen zijn teruggevonden of dat een verdachte is gelokaliseerd. In de media en in politierapporten wordt het vaak gebruikt om het resultaat van een onderzoek aan te geven.

Het woord wordt meestal toegepast in wet- en justitiële context, maar komt ook voor in journalistieke en historische verslaggeving. Voorbeeldzinnen zijn onder meer: “de opgespoorde dader werd gearresteerd” of “opgespoorde sporen duidden op een inbraak.” Daarnaast kan het verwijzen naar zowel materiële sporen (voetafdrukken, digitale gegevens) als naar de conclusie van een onderzoek (iemand die is opgespoord).

Grammaticaal gezien is opgespoorde de bijvoeglijke vorm die dient als attributief bij een zelfstandig naamwoord, terwijl opgespoord de onbepaalde participiumvorm is die voorkomt in samenstellingen met hulpwerkwoorden zoals “heeft opgespoord” of “is opgespoord.” DeEnding kan variëren afhankelijk van geslacht en getal van het zelfstandig naamwoord, meestal met een -e in de veelvoorkomende constructies zoals “de opgespoorde verdachte” of “opgespoorde sporen.”

Zie ook: opsporing, opsporingsbericht, getraceerde sporen, gelokaliseerd.

Opgespoorde blijft een feitelijke term die aangeeft dat locating of tracing succesvol is uitgevoerd of daadwerkelijk heeft plaatsgevonden in de context van een onderzoek of inspectie.