omgevingsvereisten

Omgevingsvereisten zijn de milieu-voorwaarden waaraan een product, systeem of proces moet voldoen. Ze beschrijven onder welke omstandigheden het moet functioneren, opslaan en getest worden. Doel is betrouwbaarheid, veiligheid en naleving van normen. Veelvoorkomende omgevingskenmerken zijn temperatuur, vochtigheid, stof, trillingen en schokken, elektrische voeding en de ruimtelijke ruimte rondom installaties.

De vereisten onderscheiden meestal het operationele milieu, het opslag- en transportmilieu en het installatie- of onderhoudsomgeving. Ze worden beïnvloed door de toepassing, de locatie, regelgeving en de gewenste levensduur. Ook de kans op ongunstige gebeurtenissen, zoals temperatuurschommelingen of vocht, wordt meegenomen.

Inhoudelijk omvatten omgevingsvereisten vaak numerieke grenzen voor temperatuur en relatieve vochtigheid, trillings- en schokniveaus, verhoging in hoogte, stof- en waterbestendigheid (bijv. IP-classificaties), vervuiling, EMC-omgevingen en stoorspanning. Daarnaast kunnen specificaties voor opslagomstandigheden, ladings- en installatieruimte, ventilatie en onderhoudsschema’s worden opgenomen. Standards en normen zoals IEC 60068 voor milieutesten, EN 60529 voor IP-bescherming en toepasselijke EMC-normen leveren vaak richting.

Het proces om omgevingsvereisten te beheren omvat identificatie uit klantvragen en relevante normen, vertaling naar meetbare criteria, en verificatie via testen, simulatie of veldmetingen. Traceerbaarheid en risicobeoordeling zijn belangrijk om wijzigingen bij ontwerp- en productieprocessen te documenteren.

Toepassingsgebieden zijn onder meer elektronica, datacenters, medische apparaten, automotive en industriële apparatuur. Bij veranderende omstandigheden of productlevenscycli worden omgevingsvereisten vaak herzien en bijgewerkt om betrouwbaarheid en compliance te waarborgen.