oceaanchemie

Oceaanchemie is een vakgebied binnen de oceanografie dat de chemische samenstelling van zeewater bestudeert en de processen die die samenstelling beïnvloeden. Het gaat om oploste zouten, koolstofsystemen, nutriënten, sporenelementen en de interacties tussen water, atmosfeer, sediment en zeeleven. Doel is inzicht te krijgen in hoe chemische reacties de oceaan veranderen en hoe de oceaan chemisch reageert op klimaatverandering en menselijke activiteiten.

Belangrijke onderwerpen zijn het koolstofsysteem in zeewater (CO2, bicarbonaat en carbonaat), de pH en alkaliniteit, en de verzadiging van calciumcarbonaat. Gasuitwisseling met de atmosfeer, temperatuur-, druk- en mengingsprocessen en sedimentaire fluxen bepalen de chemische toestand op lokaal en globaal niveau. Ook nutriëntencycli (nitraat, fosfaat, silicium) en de redoxchemie van spoorelementen en metalen spelen een rol, net als de interacties tussen biologie en chemie die de beschikbaarheid van stoffen beïnvloeden.

Methoden omvatten watermonsters met CTD-technologie, laboratoriumanalyses zoals ionenchromatografie, ICP-MS en spectroscopie, en in-situ sensoren. Daarnaast worden chemische berekeningen gemaakt voor het koolstofsysteem (pH, alkaliteit, DIC) en oceaanmodellen toegepast om veranderingen in koolstof, voedingstoffen en verzuring te simuleren. Wereldwijde databanken zoals GLODAP, SOCAT en WOCE brengen meetgegevens samen en ondersteunen evaluaties en scenario-analyses.

Oceaanchemie levert inzichten in klimaatregulatie door de opname en opslag van CO2 in de oceaan en in de risico's van oceaanverzuring voor mariene ecosystemen zoals koralen en schelpdieren. De discipline ondersteunt marien milieubeleid en beleidvorming doordat chemische veranderingen biogeochemische feedbacks kunnen beïnvloeden en de beschikbaarheid van voedingsstoffen en zware metalen veranderen.