normharmonisatie

Normharmonisatie is het proces waarbij nationale, regionale of sectorale normen en technische eisen op één lijn worden gebracht met internationale of regionale normen. Het doel is de onderlinge afstemming van producten, processen en diensten te verbeteren, zodat ze eenvoudiger over grenzen kunnen worden verhandeld en veilig en betrouwbaar blijven. Door harmonisatie kunnen duplicatie van toetsingen worden voorkomen en kunnen interoperabiliteitsproblemen worden verminderd.

In de Europese Unie speelt normharmonisatie een centrale rol bij de werking van de interne markt. Directieven leggen essentiële eisen vast waaraan producten en systemen moeten voldoen. Wanneer normen die door Europese standardisatie-instellingen zijn opgesteld – bijvoorbeeld door CEN, CENELEC of ETSI – zijn geharmoniseerd, levert het volgen daarvan een veronderstelling van conformiteit op. Fabrikanten kunnen daarmee gemakkelijker CE-markering verkrijgen en op de markt brengen zonder afwijkende nationale regels te hoeven volgen. De Europese Commissie houdt een lijst bij van geharmoniseerde normen die aan de respectieve regelgeving gekoppeld zijn.

Normharmonisatie betrekt zowel vrijwillige als mogelijk door regelgeving afgedwongen normen. Het veld omvat internationale standaarden (zoals ISO en IEC) en regionale normen, die via nationale normalisatie-autoriteiten kunnen worden overgenomen. Voordelen zijn onder meer efficiëntere handel, betere veiligheid en minder regelgevingsoverlaps. Uitdagingen zijn onder meer kosten voor bedrijven, afstemming met globale normen en mogelijke druk tot conformiteit met specifieke regionale belangen. See also: standaardisatie, CE-markering, interne markt.