nokkenaspositiesensoren

Nokkenaspositiesensoren zijn sensoren in verbrandingsmotoren die de positie en de rijfase van de nokkenas ten opzichte van de krukas meten. Ze leveren cruciale informatie voor het timingbeheer van ontsteking en brandstofinjectie, met name bij moderne motoren die variabele nokvoltiming gebruiken. De ECU gebruikt de signalen om te bepalen wanneer elke cilinder ontstoken moet worden en wanneer injectie moet plaatsvinden.

Er bestaan verschillende typen sensoren die het principe van magnetische detectie, Hall-effect of optische detectie toepassen. De sensor kan werken met een tandenrooster of een magnetische pool die langs de sensor passeert. Bij elke passagem wordt een pulssignaal gegenereerd dat de ECU omzet in positie-informatie. In veel motoren werkt de cam-sensor samen met de krukaspositiesensor om de exacte positie van cilinders en de timing te bepalen.

Toepassing en werking in de motorregeling: de ECU combineert het cam-signaal met het krukas-signaal om de topdeadcenter-positie van cilinder 1 te bepalen en de timing van ontsteking en brandstofinjectie aan te passen. Bij motoren met variabele nokvoltiming kan de sensorgegevens worden gebruikt om de nokvolging dynamisch af te stemmen op bedrijfsomstandigheden en motorregels.

Veel voorkomende storingen en diagnostiek: tekenen van een defecte cam-sensor zijn onderbrekingen in starts, onregelmatig stationair draaien, verminderde acceleratie en motorstoring. Storingen geven vaak codes zoals P0340 of gerelateerde P-codes. Diagnostiek omvat visuele inspectie van de connectoren en bekabeling, spanningsmeting en mogelijk meting met een oscilloscoop of virusloze testapparatuur. Vervanging gebeurt meestal met een OEM-onderdeel en correct uitgelijnd.

Onderhoud en betrouwbaarheid: regelmatige inspectie van de bekabeling en connectoren, vooral bij corrosie of beschadigingen, kan storingen helpen voorkomen. Een versleten sensor kan leiden tot onjuiste timing en verminderde motorprestaties.