netwerkstroombenaderingen

Netwerkstroombenaderingen verwijzen naar benaderingsmethoden voor de verdeling van elektrische stroom in een elektrisch netwerk. Het begrip wordt gebruikt bij grote of complexe netwerken waar een exacte oplossing van alle knopen en takken technisch of rekenkundig uitdagend is. Het doel is een betrouwbaar beeld van de stroomverdeling te geven met minder berekeningen, terwijl belangrijke kenmerken van het systeem behouden blijven.

In de praktijk omvatten netwerkstroombenaderingen onder meer het toepassen van equivalente modellen zoals Thevenin- en Norton-equivalenten om subcircuits te vervangen door een vereenvoudigde bron en impedantie; delta-naar-wye-transformaties om netwerktopologie te vereenvoudigen; nodale analyse met vereenvoudigde impedanties en mesanalyse met gereduceerde lussen; en modelreductie voor dynamische systemen waarbij alleen de dominante kenmerken van de huidige patronen worden meegenomen. In wisselstroomsystemen kunnen tijdafhankelijke simulatiemethoden en kleinsignaalbenaderingen worden toegepast om de huidigeverdeling snel te schatten bij veranderende belastingen of topologie.

Toepassingen zijn onder meer elektrische distributienetwerken, elektronische schakelingen en grootschalige energienetwerken waar snelle schattingen van stroomstromen nuttig zijn bij planning, operationele beslissingen en grensvlakberekeningen. De nauwkeurigheid van netwerkstroombenaderingen hangt af van aannames over lineariteit, stationariteit en topologische stabiliteit; bij sterk niet-lineaire of snel veranderende systemen kunnen deze methoden minder betrouwbaar zijn.

Zie ook: Thevenin-theorema, Norton-equivalent, nodale analyse, mesanalyse, delta-naar-wye-transformatie, lineaire modellering, load-flow.