nagelafsplitsing

Nagelafsplitsing is een aandoening waarbij de nagelplaat in scheuren of splijten kan raken, vaak langs de rand of over de gehele lengte van de nagel. De nagel wordt kwetsbaar en kan eenvoudig breken of verder splitsen. Het verschijnsel komt veelal voor bij zowel de vingernagels als teennagels.

Oorzaken en risicofactoren zijn onder meer herhaaldelijk trauma aan de nagels, lang contact met water of agressieve schoonmaakmiddelen, en uitdroging van de nagels door overvloedig gebruik van nagellak, aceton of chemicaliën. Veroudering kan de nagel verzwakken. Daarnaast kunnen huid- en nagelziekten zoals psoriasis of atopisch eczeem bijdragen aan nagelafsplitsing. Schimmelinfecties (onychomycose) en andere infecties kunnen eveneens scheuren veroorzaken. Voedingstekorten (zoals ijzer of zink) en sommige systemische aandoeningen, waaronder hypothyreoïdie, kunnen de nagels fragiel maken.

Diagnose wordt doorgaans gesteld op basis van een lichamelijk onderzoek en anamnese. Soms zijn aanvullende onderzoeken nodig om een schimmelinfectie uit te sluiten (bijv. microscopisch onderzoek van nagellakken of cultuur) of om onderliggende aandoeningen vast te stellen.

Behandeling richt zich op het verminderen van trauma en het verbeteren van de nagelgezondheid. Dit kan bestaan uit het korter knippen en licht vijlen van de nagels, het vermijden van agressieve chemicaliën, en regelmatige vochtinbrengende verzorging. Bij schimmelinfecties kunnen antischimmelmiddelen worden voorgeschreven. Eventueel behandelt men onderliggende aandoeningen of voedingstekorten. Preventie houdt in: handschoenen bij waterwerk, milde verzorgingsproducten, regelmatige hydratatie en een evenwichtige voeding.

Als klachten aanhouden of verergeren, is het verstandig een huisarts of dermatoloog te raadplegen.