schimmelinfectie
Een schimmelinfectie is een infectie met schimmels (fungi). Schimmels kunnen de huid, nagels en slijmvliezen aantasten; in zeldzamere gevallen kunnen ze ook inwendige organen bereiken. De meest voorkomende vormen zijn oppervlakkige infecties zoals dermatophytosen (ringworm) en candidiasis. Dermatofyten zoals Trichophyton, Microsporum en Epidermophyton veroorzaken vaak schilferende huiduitslag met jeuk en nagelverkleuring; voorbeelden zijn voetschimmel, atleetvoet en ringworm van het lichaam of de hoofdhuid. Candida-soorten (bijv. Candida albicans) veroorzaken orale candidiasis (spruw), vaginale candidiasis en huidplooionsteking; zeldzaam maar mogelijk zijn systemische candidiasis bij ernstig verminderde afweer.
Oorzaken en risicofactoren: warme, vochtige huid, huidbeschadiging, overmatig zweten, antibioticagebruik, diabetes, immuunsuppressie en ziekenhuisopname.
Symptomen: afhankelijk van locatie; jeuk, roodheid, schilfering, blaarvorming of wit beslag in de mond; pijn bij
Diagnostiek: klinische beoordeling aangevuld met laboratoriumtesten zoals KOH-materiaal, microscopie en cultuur; moleculaire testen (PCR) zijn mogelijk.
Behandeling: lokale antifungale middelen voor oppervlakkige infecties (azolen zoals clotrimazol, miconazol); bij nagels of diepere infecties
Preventie: droog houden van huidplooien, goede hygiëne, vermijden van gedeelde persoonlijke artikelen; tijdig behandelen van infecties.