movibiliteit

Movibiliteit is de capaciteit van een individu om een gewricht of lichaamsdeel te bewegen en in een gewenste positie te brengen. In de medische context verwijst movibiliteit naar zowel de bereikbaarheid van beweging (range of motion, ROM) als de mogelijkheid om die beweging soepel en gecontroleerd uit te voeren. Men onderscheidt vaak actieve movibiliteit (AROM), waarbij iemand zelf de beweging uitvoert, en passieve movibiliteit (PROM), waarbij een therapeut of tester de beweging uitvoert zonder inspanning van de betrokkene.

Movibiliteit wordt meestal gekwantificeerd door ROM-metingen met een goniometer of andere meetinstrumenten. Een volwaardige movibiliteit vereist een adequate ROM, voldoende spierkracht en neuromusculaire controle, en een pijnvrije uitvoering van beweging. Beoordeling kan ook functionele testen omvatten die dagelijkse activiteiten simuleren.

Factoren die movibiliteit beïnvloeden zijn onder meer leeftijd, lichaamsgewicht, algemene gezondheid en conditie van spieren, pezen en ligamenten. Pijn, ontsteking, littekenweefsel, sampers stijfheid en gewrichtslaxiteit kunnen beweging beperken. Aandoeningen zoals artrose, reumatoïde artritis, na traumata of neurologische schade kunnen de movibiliteit verminderen.

De klinische relevantie van movibiliteit ligt in het behoud en de verbetering van dagelijkse functionaliteit en onafhankelijkheid. Behoud of herstel van movibiliteit verloopt doorgaans via gerichte fysiotherapie, beweging- en stretchoefeningen, krachttraining en, waar nodig, verdere interventies zoals manuele therapie of behandeling van onderliggende aandoeningen. Het doel is om beweging te optimaliseren, pijn te verminderen en de kwaliteit van leven te verbeteren.