migratiebalans

Migratiebalans, ook wel de netto internationale migratie genoemd, is de hoeveelheid inwoners die een land in een bepaalde periode verwerft door migratie, minus de hoeveelheid inwoners die door migratie verlaten wordt. Meestal wordt dit per jaar vastgesteld. Een positieve migratiebalans betekent dat er meer immigranten dan emigranten zijn; een negatieve balans betekent het omgekeerde.

De twee hoofdcomponenten zijn immigratie en emigratie. Immigratie verwijst naar mensen die zich in het land vestigen vanuit het buitenland, terwijl emigratie verwijst naar mensen die het land verlaten om in het buitenland te gaan wonen. De balans geeft daarmee een maat voor de netto inbreng van internationale migratie in de bevolking.

Data en methoden: in veel landen worden migratiebalansen samengesteld door de nationale statistische instantie, op basis van administratieve registers, bevolkingsregistratie en grensregistratie. Soms worden aanvullende bronnen zoals enquêtes of administratieve koppelingen gebruikt. Cijfers kunnen leiden tot herzieningen, en definities verschillen soms tussen langetermijn- en kortetermijnmigratie, wat impact heeft op comparabiliteit.

Betekenis en toepassingen: migratiebalans beïnvloedt rechtstreeks de omvang en de structuur van de bevolking en heeft consequenties voor arbeid, woningen en publieke voorzieningen. Het werkt naast geboortes en sterfgevallen mee aan de bevolkingsgroei en kan vergrijzing versnellen of afremmen, afhankelijk van de richting en schaal van migratie.

Beperkingen en nuances: migratiebalans meet internationale migratie en sluit binnenlandse verplaatsingen uit. Kortdurende verblijven, asielzoekers en circulaire migratie kunnen de interpretatie compliceren, en registraties kunnen fouten of vertragingen bevatten. Desalniettemin blijft het een kernindicator voor demografische ontwikkelingen.