middelloonregelingen

Middelloonregeling is een type pensioenregeling voor werknemers waarbij de opbouw van het ouderdomspensioen is gebaseerd op het gemiddelde van het verdiende loon tijdens de loopbaan (career average) in plaats van het laatst verdiende loon.

Bij een middelloonregeling bouwt een werknemer elk jaar pensioenrechten op gelijk aan een vast opbouwpercentage van het loon van dat jaar. Het totale pensioen bij pensionering is daarmee de som van de jaarlijkse opbouw, vaak aangevuld met indexering of revaluatie van de opgebouwde rechten. Het pensioengevend salaris kan per regeling verschillen, maar is meestal gebaseerd op het loon dat in elk jaar is verdiend en kan soms een maximum kennen.

Indexering speelt een belangrijke rol: opgebouwde rechten en/of het pensioen zelf worden meestal jaarlijks aangepast om koopkracht te behouden, vaak op basis van inflatie en/of loonontwikkelingen. Na pensionering kan het pensioen ook geïndexeerd blijven volgens de regels van de regeling.

Verschillen met eindloonregeling: bij een eindloonregeling (final salary) hangt het pensioen af van het salaris op het moment van pensioen of vlak daarvoor, terwijl bij middelloon de hoogte afhankelijk is van de door de jaren heen verdiende inkomens. Daarmee biedt middelloon doorgaans minder last van oneffenheden aan het eind van de carrière en kan het voor werkgevers wat beter te beheren zijn; voor werknemers kan het minder recht doen aan forse salarisstijgingen in de laatste jaren.

Toepassing: middelloonregelingen komen veel voor in Nederlandse bedrijven en sectorfondsen als een van de klassieke formules voor uitdiensttreding en langetermijnpensioenopbouw. Ze vormen een van de basisvarianten binnen aangeboden DB-pensioenen (defined benefit).